به نقل از «فرارو»

معمای فرانسوی قتل بدون وجود جسد قربانی

تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۵۴۰۹۶

پلیس فرانسه بر این باور است که قتلی اتفاق افتاده است. مشکل این است که جسدی وجود ندارد و هیچ فرد گمشده‌ای هم گزارش نشده است.

به گزارش بی بی سی، در این ماجرای اسرار‌آمیز که انگار از بطن داستان کمیسر مگره بیرون آمده است، دادستان ایالت نرماندی از مردم درخواست کرده است که برای دریافتن اینکه چه کسی ممکن است به قتل رسیده باشد کمک کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رمی کواتین می‌گوید: «در طول ۲۳ سال کار در این زمینه هرگز با چنین موقعیتی رو‌به‌رو نشده بودم. ما جسدی در اختیار نداریم و نمی‌توانیم فردی را که باور داریم به قتل رسیده است شناسایی کنیم».

آنچه پلیس در اختیار دارد فقط یک مظنون است. مرد ۴۶‌سالهٔ لهستانی که سال‌هاست در فرانسه زندگی می‌کند و به شغل نجاری مشغول است. این مرد که نام او فاش نشده است اکنون تحت نظر است.

پلیس فرانسه می‌گوید ۹ مارس، فرد مظنون در‌حالی که الکل نوشیده بوده با خودروی آئودی سیاه رنگ با زن دوچرخه‌سواری در جاده‌ای در نزدیکی شهر گرندبورگ‌ترولده واقع در ۱۴۰ کیلومتری شمال غربی پاریس تصادف می‌کند.

راننده که تصور می‌کرده است او کشته شده است به خانه می‌رود تا بیل بیاورد. وقتی بر‌می‌گردد می‌بیند که او هنوز زنده است.

پلیس فکر می‌کند که او با بیل «کار او را تمام کرده» و سپس جسد او را دفن کرده است و دوچرخه را در محل جمع‌آوری زباله‌ها انداخته است.

شواهد و دلایل مستند و عینی برای روی دادن همه این ماجرا‌ها وجود دارد، اما هیچ جسد و دوچرخه‌ای در کار نیست و هیچ اعترافی در اختیار پلیس نیست.

مهم‌تر از همه اینکه هیچ گزارشی مبنی بر مفقود شدن زن دوچرخه‌سوار وجود ندارد.

دلیل اینکه پلیس اطمینان داد که مرد مرتکب این جنایت شده این است که او به افرادی که در اطرافش بوده‌اند گفته است چنین کاری مرتکب شده است.

در آگهی درخواست پلیس آمده است که قربانی بین ۴۰ تا ۶۰ سال داشته است و خودرو آئودی که با او برخورد کرده است شمارهٔ لهستان داشته است

روز ۱۴ مه، بیش از دو ماه پس از این اتفاق، دوست دختر سابق فرد مظنون به ادارهٔ پلیس در شهر دیِپ می‌رود.

او می‌گوید دوست پسر سابقش ۹ مارس در حال مستی به او تلفن کرده و به او گفته است که زنی را در تصادف خودرو کشته است.

این اولین برداشت او بوده است.

فرد مظنون دوباره با او تماس گرفته است و گفته که زن زنده مانده و به خانه رفته است.

جالب این است که دوست دختر سابق روز بعد به خانهٔ فرد مظنون می‌رود. مظنون خانه نبوده، اما خودروی او با شیشهٔ جلوی شکسته و لکهٔ بزرگ قرمز رنگی آنجا بوده است.

۱۳ مارس او با فرد مظنون ملاقات می‌کند و این بار داستان کامل را تعریف می‌کند، از جمله قتل با بیل و دفن او. به گفتهٔ او زن دوچرخه‌سوار ظاهری شبیه ولگرد‌ها و بی‌خانمان‌ها داشته است.

سه شاهد دیگری که حرف‌های او را شنیده بودند روایت‌های دیگری از این تصادف تعریف می‌کنند.

زنی از دوستان فرد مظنون که همان روز حادثه به دیدار مرد رفته بوده است می‌گوید او به طور دیوانه‌واری در حال تمیز کردن ماشین تصادفی‌اش بود.

او به این زن گفته است که زن دوچرخه‌سوار زنده مانده است. به‌هر‌حال این دوست عکس‌هایی از خودروی تصادفی می‌گیرد که اکنون کلیدی‌ترین شواهد پلیس هستند.

یکی دیگر از شواهد مجرمانه این است که مظنون گفته است خودروی آئودی به سرقت رفته است در‌حالیکه بقایای سوختهٔ آن نیمهٔ ماه آوریل پیدا شد و مظنون کمی بعد به پلیس گفت که خودش آن را آتش زده است.

مظنون که در ماه ژوئن دستگیر شده است ابتدا گفته است که ماجرای تصادف «شوخی بدی» بوده است که از خودش در‌آورده است تا دل دوست دختر سابقش را به رحم بیاورد.

او می‌گوید خودش به خودرو صدمه زده است و با خون مرغ روی آن لکه ایجاد کرده است.

به گفتهٔ پلیس او چندی بعد اعتراف کرده است که تصادفی رخ داده، اما قربانی آسیبی ندیده است. پیش از آنکه یک بار دیگر ماجرای «شوخی بد» را تکرار کند.

برای ادامهٔ بازپرسی و تحقیقات پلیس نیاز دارد فوری بداند قربانی چه کسی بوده است.

رمی کواتین دادستان نرماندی می‌گوید: «آدم‌های بسیاری مفقود می‌شوند بدون آنکه در مورد آن‌ها گزارشی به پلیس برسد».

یکی از فرضیات این است که قربانی زنی گردشگر بوده که به طور موقت در فرانسه اقامت داشته است یا در سفر طولانی با دوچرخه بوده است.

شاید هم فردی بوده است که زندگی سخت و تنهایی داشته یا با همهٔ بستگان و نزدیکان خود قطع رابطه کرده بوده است.

بنابر اظهارات شاهدان به پلیس روآن او زنی بین ۴۰ تا ۶۰ سال بوده که کوله‌پشتی بر دوش داشته و سوار دوچرخه‌ای با خورجین‌هایی برای وسایل بوده است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قتل زن دوچرخه سوار فرد مظنون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۵۴۰۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معمای بنزین در ایران

فرارو-مدتی پیش، هاشم اورعی، رئیس اتحادیه انجمن‌های انرژی ایران مدعی شد که در ۵ سال آینده گاز، برق، نفت، بنزین و گازوئیل نخواهیم داشت و اشاره کرد که پشت پرده این شرایط، وجود رانت در بخش انرژی کشور است.

به گزارش فرارو، اورعی تاکید کرد: «ما نه با مشکل ناترازی بلکه با «ناترازی فزاینده» روبه‌رو هستیم. در سال‌جاری به میزان ۴ میلیارد دلار بنزین و گازوئیل وارد شده و این رقم در سال آینده به دو برابر افزایش خواهد یافت. تدوین یک سیاست انرژی از سوی شخصیت‌های صادق و سالم در حال حاضر به نظر او بهترین راهکار جلوگیری از رشد این ناترازی است. فایده‌اش این است که روزانه حداقل ۱۰ میلیون لیتر بنزین از کشور قاچاق می‌شود که معادل هزار تانکر یا هزار تریلی است.»

این آمار‌های اورعی که به اسفندماه سال گذشته بر می‌گردد، در شرایطی مطرح شده که جواد اوجی، وزیر نفت، ۱۵ فروردین امسال اعلام کرد مصرف بنزین طی ۱۴ روز عید، تقریباً حدود هفت میلیون لیتر نسبت به سال گذشته رشد کرده است. فریدون عباسی‌دوانی، عضو کمیسیون انرژی مجلس نیز برای مقابله با قاچاق‌های احتمالی بنزین گفته است: «حذف کارت سوخت جایگاه‌ها و شناسایی کارت سوخت شخصی به مثابه کارت شناسایی هر شخص، راه‌حلی کارا برای افزایش شفافیت در بحران بنزین و کاهش قاچاق خواهد بود.»

در کنار این مسائل، بسیاری از کارشناسان معتقدند خودرو‌های فرسوده، وضعیت را پیچیده‌تر می‌کنند. خودرو‌هایی که عمدتا داخلی هستند و حداقل دو برابر استاندارد جهانی بنزین مصرف می‌کنند. افزون بر این، بر اساس آمار‌های وزارت نفت در سال‌۱۴۰۲ پنج و نیم میلیارد لیتر بنزین و گازوئیل وارد کشور شده است که ارزش تقریبی آن چهار میلیارد دلار است. اورعی در این باره نیز ابراز نگرانی کرده و سال گذشته حدس زده است که در سال ۱۴۰۳ این ارقام دو برابر می‌شود. او تاکید کرده: «فاجعه اینجاست که ما باید درآمد دو ماه یا یک‌ششم کل درآمد صادرات نفت سال ۱۴۰۳ را به واردات بنزین و گازوئیل اختصاص دهیم. خلاصه کلام اینکه تقریبا می‌شود گفت ما هر کوچه یا هر جایی که می‌توانستیم اشتباه برویم، اشتباه رفتیم. تقریبا در تمام دنیا خودرو ارزان و سوخت گران است، ولی در کشور ما برعکس خودرو گران و سوخت ارزان است. این‌ها اتفاقی نیست و بوی فساد از آن به مشام می‌رسد.»

با توجه به این اطلاعات پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که چشم انداز تولید، خرید و مصرف حامل‌های انرژی در کشور چگونه خواهد بود و آیا موانع تحریمی در مشکلات ناترازی کشور نقش ایفا می‌کنند؟ نصر الله زارعی، معاون پیشین شرکت مهندسی و توسعه نفت و کارشناس حوزه انرژی در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:

رفع تحریم‌های انرژی از نان شب واجب‌تر است

نصرالله زارعی به فرارو گفت: «این موضوع که تولید کنندگان و مصرف کنندگان انرژی هر یک وظایفی دارند مشخص است، اما در کشور با فقدان یا عدم وجود یک نهاد تنظیم گر و سیاست گذار، رو به رو هستیم که باعث شده بخش تولید به راه خود برود و بخش مصرف نیز به راه خود. متاسفانه، چون این مسیر کنترل نشده است، ما با شدت مصرف انرژی عجیبی رو به رو هستیم که چندین برابر هنجار تعریف شده برای کل دنیا است. همچنین بهینه سازی مصرف سوخت در کشور ما رها شده است. وزارت نفت به عنوان متولی تولید انرژی یا همان نفت و گاز در کشور، وظیفه تولید و عرضه انرژی مورد نیاز کشور را بر عهده دارد. وزارت نفت، انرژی مورد نیاز بخش‌های صنعت، مصرف خانگی و تجاری و صنایع انرژی بر مثل پتروشیمی‌ها را تامین می‌کند؛ بنابراین معتقدم باید دو بخش مذکور را در کنار هم ببینیم تا درک کنیم روند ناترازی‌ها چگونه است و چرا فزاینده است و شاهد واگرایی تولید و مصرف هستیم. افزون بر این، حقیقت این است که در کشور ما بخش‌های انرژی تجدید پذیر مثل انرژی خورشیدی و باد حداکثر یک درصد از بازار انرژی را تسخیر کرده و عمده انرژی ما از همان سوخت‌های فسیلی تامین می‌شود.»

وی افزود: «اگر قرار باشد در بخش تولید و عرضه صنعت نفت کشور، شاهد تحولی باشیم، باید قطعا و حتما تغییراتی محسوس در حوزه سیاست‌های موثر در این حوزه داشته باشیم که موثرترین این تغییرات نیز به بخش تحریم‌ها مرتبط است. به اعتقاد من، رفع تحریم‌ها نه فقط برای بخش نفت کشور بلکه برای کل اقتصاد کشور، از نان شب نیز واجب‌تر است. در بخش مصرف، وزارت نیرو یکی از بزرگ‌ترین مصرف کنندگان انرژی کشور است که هم درگیر موضوع سیاست گذاری است و هم برنامه ریزی و اجرا. نیروگاه‌های ما، نیروگاه‌های قدیمی هستند و نسبت به نیروگاه‌های استاندارد دنیا، بازدهی پایینی دارند. در سراسر دنیا شاهد فعالیت نیروگاه‌های جدیدی هستیم که از تکنولوژی‌های روز دنیا بهره می‌برند. این نیروگاه‌ها بالای ۵۵ درصد راندمان دارند. این در حالی است که برخی نیروگاه‌های ما تنها ۲۰ درصد بازدهی دارند. از همین جا می‌توان به اختلاف فاحش در بازدهی پی برد. ما در این وضعیت، سرمایه سوزی بالایی داریم. همچنین در بخش انتقال و توزیع انرژی با مشکلاتی مواجهیم چرا که سیستم‌های انتقال ما نیز به شدت فرسوده هستند. در نتیجه انرژی هدر شده ما از نیروگاه‌ها تا رسیدن به خانه‌ها بسیار زیاد است.»

معمای بی توجهی به کیفیت خودرو‌های داخلی

این کارشناس حوزه انرژی گفت: «این مشکل بار‌ها تکرار شده که صنایع خودرویی ما اصلا رقابتی با خودروسازی جهان ندارند و این در حالیست که مشکل خودروسازی ما چندان ربطی به تحریم‌ها ندارد و بیشتر به مشکلات مرتبط با دو شرکت خودروساز ما بر می‌گردد. شرکت‌های خودروساز ما رقبای سرسختی هم ندارند که مجبور باشند دست به نوآوری زده و تکنولوژیِ‌های خود را به روزرسانی کنند. در نتیجه سالهاست در حوزه خودروسازی کشور شاهد تکرار مشکلات هستیم. این نقد که گفته می‌شود چرا در کشور ما خودرو گرانقیمت و سوخت ارزان است، در حالی که در دیگر کشور‌ها شرایط معکوس است، نقد درستی است. طبیعیست که خرید خودرو گرانقیمت با استهلاک کمتر که مصرف سوخت کمتری هم داشته باشد، بسیار به صرفه‌تر است. این که مسئله به این روشنی در کشور ما سال‌های سال بدون حل باقی مانده است، فاقد هر نوع منطق حمایتی سازنده است و این نوع رفتاری که در قبال صنعت خودروسازی کشور شده، در عمل، خسارات بزرگی به اقتصاد کشور وارد کرده که حتی می‌تواند تا ده‌ها میلیارد دلار براورد شود.»

وی افزود: «اما با همه این موارد، همچنان این معما در جای خود باقیست که وقتی رهبری در سال ۱۴۰۰ صراحتا از کیفیت خودرو انتقاد کرده و خواستار تغییر و تحول شدند و همچنین آقای رئیسی برای بازدید به کارخانه ایران خودرو رفتند و صراحتا اعلام کردند که باید واردات خودرو آزاد شود، اما تا امروز که این گفتگو انجام می‌شود می‌بینیم که نماینده‌های مجلس صحبت از معطل ماندن آیین نامه‌های واردات خودرو در دفتر وزیر صمت یا معاون اول ریاست جمهوری می‌کنند و سپس تکذیبیه ارائه می‌شود. درواقع این وضعیت بسیار پیچیده است که از یک سو می‌دانیم باید خودرو وارد کشور شود و از سوی دیگر یک اراده قوی برای به نتیجه نرسیدن این تلاش‌ها وجود دارد. انتظار می‌رود که مسئولان تلاش کنند که این موضوعات به نتیجه رسیده و شاهد تحولاتی در حوزه خودرو کشور باشیم چرا که هر روزی که می‌گذرد هزینه‌های روی دوش مردم افزایش پیدا می‌کند.»

آمار‌های بخش بنزین در هاله‌ای از ابهام

معاون پیشین شرکت مهندسی و توسعه نفت گفت: «در حال حاضر نرخ تولید بنزین در کشور ما مشخص است، برنامه‌ای هم که برای افزایش تولید داریم گروگان گرفته شده بحث تحریم است و ما به سرمایه گذاری لازم و تکنولوژی روز نیز دسترسی نداریم. آمار و ارقام حکایت از آن دارد که افزایش تولید بنزین نداریم و به عبارتی تولید ثابت است و چشم اندازی هم که در برنامه هفتم توسعه داریم درواقع دنباله‌ای است از برنامه ششم توسعه، بدون آن که تغییری در سیاست‌های ما رخ داده باشد. حالا به این معادله فکر کنید که تولید ما ثابت است، اما مصرف ما بین ۶ تا ۱۰ درصد افزایش یافته است. سال گذشته صحبت از این بود که ۲ میلیارد تا ۳ میلیارد دلار بنزین وارد شده است و امسال هم صحبت از ۵ میلیارد دلار است و به احتمال زیاد این ارقام در طول سال‌های آتی روند افزایشی را طی خواهد کرد. همچنین نفت خام کشور نیز درگیر مشکلات تحریم است و منابع ارزی ما نیز محدود شده است؛ بنابراین کاملا مشخص است که همزمان با روند صعودی هزینه واردات بنزین که از رقم صادرات نفت خام ما کم می‌شود، با مشکلاتی بسیار بزرگ مواجه خواهیم شد.»

وی افزود: «ما در کل کشور با یک مشکل بزرگ مواجهیم و آن هم عدم دسترسی به آمار و اطلاعات یا عدم دسترسی به مکانیسم جمع اوری آمار دقیق است. در نتیجه ما کلیات تولید و فروش و واردات را کنار هم می‌گذاریم و حدس میزنیم مصرفمان چقدر است. یکی از وظایف اولیه که برای کارت سوخت تعریف شده بود، وظیفه بررسی و کنترل نرخ مصرف بود. یک هدف دیگر کارت سوخت نیز، کنترل قاچاق سوخت بود. در حال حاضر چه کسی به شفافیت می‌داند چه تعداد کارت سوخت داریم و چه تعداد از این کارت‌ها واقعی است. جای تعجب ندارد که با این شرایط، اعدادی که در زمینه قاچاق سوخت مطرح می‌شود، بسیار بزرگ باشند. ما اصلا به هیچ عدد و رقم درستی دسترسی نداریم و مجبوریم از مهندسی معکوس برای پیش بینی‌های خود استفاده کنیم، این در حالیست که باید یک پایگاه داده کنترل دقیق داشته باشیم و بدانیم که دهک‌های مختلف در جامعه ما در چه حدی برداشت بنزین انجام می‌دهند. گام اول در اجرای سیاست‌های کنترل مصرف بنزین و فراورده‌های نفت و این است که بتوانیم به داده‌های دقیق و درست دسترسی داشته باشیم. ما یا به چنین پایگاهی دسترسی نداریم یا اگر داریم هنوز تکمیل نشده است.»